در چند سال گذشته برای درب و پنجره از شیشه‌های تک جداره استفاده می‌شده است. اما با پیشرفت علم و فناوری در تولید شیشه‌های ساختمانی، استفاده از شیشه دو جداره افزایش یافته است. اما از سال 2004، سازمان‌ها به طور رسمی استفاده از شیشه‌های چند لایه را برای کاهش هزینه‌های انرژی توصیه کرده‌اند. شیشه دوجداره از دو یا چند لایه شیشه موازی با فاصله چند میلی‌متری تشکیل شده است. فضای بین شیشه‌ها معمولاً توسط سازنده‌های آن با گازهای بی‌اثر مانند آرگون و… پر می‌شود. این فضای خالی به عنوان یک عایق عمل می‌کند و از عبور صدا و تبادل دمای داخل خانه با محیط بیرون جلوگیری می‌کند.